Bir zamanlar darağacında sallanan babalar vardı katlanması güç ve boylu boyunca yatar gibi senin tahtın çocuk kalpleri olmalı değil miydi bir gülücüğe bütün dünyayı satar gibi saçların omuzlarından akar taşraya taşınırdı kalbimi en onulmaz yerinden yaralar gibi unutur muyum güneş dişlerinin arasından doğardı uhud ashabının demir tarağıyla sırtımı tarar gibi elbette biliyorum o bıçağın yeri hep gırtlağımdı gecenin ayazında sanki putları kırar gibi kanım kalbimde sıkışıyor bilincimin karargahı yen ...